Adorno

Adorno
sustantivo masculino
1 Cosa u objeto que sirve para adornar:
añadió a su vestido unos adornos abigarrados y de mal gusto.
sustantivo masculino plural
2 BOTÁNICA Balsamina, planta trepadora.

FRASEOLOGÍA
locución adjetiva
de adorno 1. Sin más utilidad que la de servir de ornamento: en su salón tiene un árbol de adorno. 2. Sin utilidad, sin labor efectiva.

* * *

adorno
1 m. Cosa que adorna.
2 (pl.) *Balsamina (planta).
De adorno. Sin más utilidad que la de servir de adorno: ‘Árbol de adorno’. ⊚ Se emplea mucho jocosamente: ‘Ése está en la oficina de adorno’.
Catálogo
Abalorio, aderezo, adobo, alamar, andariveles, angaripola, apatusco, arandelas, arreo, *arrequive, capricho, decoración, decorado, fantasía, floritura, gaitería, *gala, galanura, garambaina, guara, guilindujes, motivo decorativo, muñequería, ornamentación, ornamento, ornato, paramento, parergon, pelendengue, pelitrique, perejiles, perendengue, perfil, perifollo, perigallo, quillotro, requilorio, ribete, ringorrango, sainete. ➢ Ábaco, airón, ánfora, ataujía, bisutería, *boliche, bollo, bollón, bordado, borla, búcaro, cachirulo, calabacilla, calamón, caracolillos, cartón, centro de mesa, clavo, colgadura, cornucopia, cortina, cuadro, cuerno de la abundancia, damasquinado, *dibujo, *embutido, empavesada, encaje, enramada, esmalte, estofado, estrellón, farolillo, festón, flor, florero, floripondio, follaje, franja, grabado, grabazón, grafila, greca, grotesco, grutesco, guarnición, guarnimiento, guirnalda, herraje, hojarasca, iluminación, labor, laca, lacería, lámpara, luneta, móvil, niel, orla, penacho, perilla, perinola, pintura, *pluma, plumero, pompón, randa, repostero, tachón, tapicería, tapiz, taracea, visillos. ➢ Almirante, chapa, chapería, chiqueadores, *cinta, cintillo, corona, crespín, filis, flor, guadameco, hurraco, jaulilla, peina, peineta, pino de oro, piocha, prendido, rostrillo, tocado. ➢ Aderezo, agujeta, ajorca, alfarda, alfiler, *alhaja, anillo, apatusco, arete, argolla, aro, bobo, brazalete, broche, cabestrillo, cabestro, cadena, camafeo, cintillo, collar, dije, embustes, gargantilla, *joya, muelle, pendientes, pinjante, *pulsera, relicario, *sortija, vincos. ➢ Abanillo, abanino, abollado, bicos, bordado, bullón, cairel, cendal, cinta, cintajo, cinturón, cogido, frunce, galón, lazada, lazo, lentejuelas, *pliegue, prendido, ruche. ➢ Talco. ➢ Rasgo. ➢ *Aparejos, arnés, bozal, collera, enjaezado, *guarnición. ➢ Decoración arquitectónica, escaparatismo, interiorismo, ornamentación: acanaladura, acanto, aceituní, acodo, ajaraca, alboaire, alegoría, alfiz, alicatado, alizar, almendra, almocárabe [o almocarbe], almohadillado, alveolar, antema, aplicación, arabesco, arción, archivolta, arimez, arquivolta, arrabá, arrocabe, artesón, *artesonado, ataurique, atlante, atributo, azanefa, baqueta, baquetón, bejuquillo, bestión, bicha, blasón, bocel, brutesco, canal, canecillo, canéfora, cardina, cariátide, cartón, casetón, cenefa, chambrana, cinta, colgante, contravoluta, cornisa, cornisamento, cornucopia, crestería, cuerno de la abundancia, dentelete, dentellón, dentículo, diente de perro, encanamento, encaracolado, encostradura, escamado, escayola, escudo, escultura, esgrafiado, espejo, estatua, estría, faja, festón, festoneado, florón, follaje, friso, funículo, gallón, gárgola, gota, goterón, greca, grifo, grutesco, imbricación, imposta, incrustación, jambaje, jarrón, junquillo, lágrima, lambrequín, lazo, mandorla, mascarón, meandro, medallón, *ménsula, mocárabe, modillón, *moldura, motivo ornamental, orla, ornamento, ovo, óvolo, panel, perilla, pinjante, pintura, portada, punta de diamante, quimera, rocalla, *remate, símbolo, tablero, tarja, tarjeta, telamón, tondo, tracería, tríglifo, trofeo, voluta, zócalo. ➢ Agallonado, anaglífico, angrelado, denticulado, pinjante. ➢ *Acicalar, adecentar, aderezar, adobar, adornar, afeitar, afiligranar, alcorzar, alhajar, alindar, aliñar, arrear, arreglar, ataracear, ataviar, atildar, clavetear, cintar, colgar, componer, cuajar, decorar, embellecer, empaliar, empaquetar, emparamentar, empavesar, emperifollar, encintar, enflorar, engalanar, enguirlandar, enjaezar, enjoyar, entarascar, exornar, florear, gayar, guarnecer, guarnir, hermosear, imaginar, lacear, ornar, paramentar, prenderse, quillotrar, recomponer, sembrar, vestir, zafar. ➢ Agramilar, *alicatar, azulejar, chapar, chapear, empapelar, vestir. ➢ Pintadera. ➢ Amazacotado, *barroco, churrigueresco, enjoyelado, habillado, historiado, jarifo, majo, plateresco, recargado, rococó, vistoso, de veinticinco alfileres, hecho un brazo de mar, de punta en blanco. ➢ Camalote, conchas, paja, plumas, rafia. ➢ Desadornar, desguarnecer, *desnudo, *escueto. ➢ *Acicalar. *Arreglar. *Bordar. *Borde. *Cabeza. *Forma. *Lenguaje. *Moldura. *Mueble. *Pasamanería. *Piedras. *Remate. *Vestir. ➢ *Planta (grupo de las de adorno).

* * *

adorno. (De adornar). m. Aquello que se pone para la hermosura o mejor parecer de personas o cosas. || 2. balsamina (ǁ planta balsaminácea). || 3. germ. chapines1. || de \adorno. loc. adj. Que no hace labor efectiva. Se emplea mucho jocosamente. Este está de adorno en la oficina. || 2. En algunos colegios se decía de ciertas enseñanzas que no eran obligatorias, como el dibujo, la música, el bordado, etc.

* * *

● En general, un adorno es un objeto usado para embellecer algo, sin uso práctico; ● Theodor Adorno fue un sociólogo, musicólogo y filósofo alemán del siglo XX, una de las figuras más importantes de la Escuela de Frankfurt; ● En , un adorno es una nota que no forma parte de la estructura musical, y sólo tiene un fin expresivo.

* * *


Enciclopedia Universal. 2012.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую
Sinónimos:

Mira otros diccionarios:

  • adorno — sustantivo masculino 1. Aquello que se pone para embellecer o mejorar una cosa o persona: Tengo que comprar los adornos de Navidad. Lleva una cinta de adorno en la cabeza. Le he comprado un adorno para la mesa. 2. Área: tauromáquia Lance con que… …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • ADORNO (T. W.) — ADORNO THEODOR WIESENGRUND (1903 1969) Philosophe, sociologue, compositeur et musicographe allemand né à Francfort sur le Main. Élève de composition d’Alban Berg, Adorno émigre à l’avènement du nazisme en Angleterre puis aux États Unis, où il… …   Encyclopédie Universelle

  • adorno — (De adornar). 1. m. Aquello que se pone para la hermosura o mejor parecer de personas o cosas. 2. balsamina (ǁ planta balsaminácea). 3. germ. chapines1. de adorno. loc. adj. Que no hace labor efectiva. Se emplea mucho jocosamente. Este está de… …   Diccionario de la lengua española

  • Adorno — (izg. àdorno), Theodor (1903 1969) DEFINICIJA njemački filozof, sociolog i glazbeni teoretičar, u emigraciji u SAD u za vrijeme nacizma, od 1949. opet u Njemačkoj (frankfurtska škola) …   Hrvatski jezični portal

  • Adorno [1] — Adorno, Stadt in der sardinischen Provinz Aosta; Bergbau, Weberei; 10,500 Ew …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Adorno [2] — Adorno, Familie in Genua, gibellinisch gesinnt, besonders berühmt durch 7 Dogen: 1) Gabriel, 1363–70; Antonietto I., 1384–97; 3) Georg, 1413–15; 4) Rafael, 1443–47; 5) Barnabas, 1447; 6) Prosper, 1461–78 u. 7) Antonietto II., 1513 u. 1522–27; in… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Adorno — Adorno, berühmtes Geschlecht zu Genua, das der Republik 7 Dogen gab, in der Regel auf franz. Seite, Gegner der Doria …   Herders Conversations-Lexikon

  • Adorno — Adorno, Theodor W …   Philosophy dictionary

  • Adorno — (Theodor Wiesengrund) (1903 1969) philosophe, sociologue et musicologue allemand. Fondateur de l école de Francfort (1923) …   Encyclopédie Universelle

  • adorno — /a dorno/ agg. [part. pass. senza suff. di adornare ], lett. 1. [ripieno d ornamenti] ▶◀ abbellito, adornato, decorato, ornato. ◀▶ disadorno, nudo, spoglio. 2. [che suscita attrazione] ▶◀ attraente, bello, leggiadro. ◀▶ brutto …   Enciclopedia Italiana

  • Adorno — Adorno, Theodor Wiesengrund …   Dictionary of sociology

Compartir el artículo y extractos

Link directo
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”